Günaydın

Eğer bilseydi gece koynunda sen uyursun

Şafaklara küser, sabahlardan firar ederdi

Seni de yanına alır giderdi bu zamandan

Ardın sıra şu yanan ateş seni takip ederdi

Perileri ateşin, dansa duran etrafında

Bilseler içimde yanan harı, ateşe küserdi

Öylece divanem olur, benden medet dilerdi

Seni öylece izlemek, ne güzel gıyabında

Ne güzelsin, gecenin vakti hürmetinde

Niyetim saklı bir karıncanın gayretinde

Her şeyi karanlığında saklayan gece

Sanki sen geceye hükümdar olan ece

Bilmem hangisi gerçek ve daha evladır

İzlemek mi seni gecenin bir vaktinde

Yoksa gizlemek mi mücevher sevdanı

Gönlün en ücra, en müstesna köşkünde

Dile gelsem söylesem dilim yanar

Susup kendime saklasam için kanar

Gözüm bir tebessümde saadet arar

Sussam ne çare, ateş bile adın anar

Namını şu yanan ateşten dinledim

Dile geldi, söz söyledi, her çıtırtıda

Fırtınanda viran derviş gibi inledim

Uyandın, dilimden düşen ilk fısıltıda

"Günaydın!"