Serdarım

On yedi yaşındadır büyük şehir, kanun nezlinde hakkı yoktur.

Karnı toktur, gözü aç olsa da

Koru kendini ve fendini

Yık yanlız bırakılmanın bendini

Şehir büyük diyorum

Milyonlarca insandan bahsediyorum

Bir milyon der gibi mesela

Sıfırların kalabalıklığıdır şehir

Sen içinde Bir'sindir, yanlız ve tek

Bir tost ısmarlamaya değmeyecek dostlukların olur şehirde

Köy kolunu kırar en fazla, şehir kanadını

Derler ki ne güzel metropoldür İstanbul

Kolaysa gir içine masum bir fistan bul

Nasıl anlatayım sana bilmem

Şehir cennet derler, ben günahkar olurum, gelmem

Yanlız kalır içine kapanır insan

Yağmur yayarsa güzeldir nisan

Şehir yağmur sevmez, yer altına hapseder suyu

Şehir torak kokmaz, kalabalıklar dipsiz kuyu

Köyden gelene anne kokmaz şehir

Sindiremezsin gününü ve dününü

Yarın ikta edilir,

Peşin sıra fitne ve fesat gelir

De ki; bir merdiven hayat

Basamakları insan

Sen, sen ol; hep birinci basmakta kal

Basma başkasının üstüne

Ah verme hiç küsküne

Saçını kes derlerse, sakalını uzat

Yemeğin önce tadına bak sonra tuzunu at

Uzundur benden boyun, sanırım ki ufuk sana daha uzak

Açık olsun yolun, benim düştüğüm bubi, bu bi tuzak

Bir şarkın olsun, bir kadına hitap et

Sonra bir şiir yaz, aynı kadına ithafen

Yeri gelirse isyan et, gelmezse iman

İman bir tahtadır, mezara da tahta konur

İnsan o tahtanın altında cürür

Vakit geldiyse yalnız kal

Ama yansız kalma

Sol yanın ol yanın olsun

Sağ olduğun müddet ağ örülecek önüne

Ve dağlar gelecek üstüne

Eğer o dağlar gelirse üstüne

Aklında olsun, ben sana Serdar dedim

Ser-dar!

Ser baş demek, ser ver sır verme

-dar sahip olan demek

Kafadar dost edin kendine

Bir elin parmaklarını geçmesin

Alakadar ol dertlerine

Ki onlar senin derdini es geçmesin

Hissedar ol sevgilerine

Kimse senden vazgeçmesin

Ve hükümdar ol bir gönüle

Serden geçsin ama senden gecmesin!