Uyaksız

Kırık kalbimsin kaburgama batan

Adındır içimdeki kurganda yatan

Tebessümün iki yüzü keskin bıçak

Saadet sende yatılı, bende kaçak

Seni yasak kılan tabularımı yıktım

Ama kelamın kadife kesede zıkkım

Yoksun, olman gereken zamanda

Yoksul seni içermeyen şiirde sefaat

Sen ve ben bir şiirde iki dize

İki dize birbirinden uyaksız

Uyamadık yazılı kadere ve kedere

Kedere de razıydım aslında seninle

Seninle seve seve yürürdüm ecele

Kader ki yanımdasın ama yoksun

Tabiatın kanunu değişsin gerekse

Artık çardak gülleri sen koksun

Sen yoksan da kokunu bırak bize

Rayihan ahiyanlara ilham olsun

Senle ben bir şiirde iki dizeyiz

Bende bir yerde şairin adı geçer

Sen şiirde bir dize, aşkı temsil

Yazıldın bir harikalar diyarında

Niyetim, gıyabında sevmekti seni

Niyetimi aştım dün gün batımında

Diyeti hasret dedin ve gittin

Ben de kala kaldım karabahtımla

Senle ben bir şiirde iki dizeyiz

Ben, hep ardın sıra gelirken

Sen; her sözünde bana uyaksız